Το δυτικό αέτωμα του Ναού της Αφαίας στην Αίγινα.

  • Το δυτικό αέτωμα του Ναού της Αφαίας στην Αίγινα.

Το δυτικό αέτωμα είναι προγενέστερο κατά 10 περίπου χρόνια του ανατολικού. Συνολικά εικονίζονται 12 μορφές, με την Αθηνά και πάλι στο κέντρο. Δε συμμετέχει στη δράση, απλώς παρακολουθεί όσα συμβαίνουν γύρω της. Δεξιά κι αριστερά διακρίνουμε από ένα ζεύγος πολεμιστών ακολουθεί από ένας τοξότης που τοξεύει προς την άκρη του αετώματος, ακολουθεί άλλο ένα ζευγάρι πολεμιστών από τους οποίους ο ένας βρίσκεται στο έδαφος, έχοντας ηττηθεί, για να ολοκληρωθεί η σύνθεση στα άκρα  με ένα πολεμιστή θνήσκοντα.  Οι ομοιότητες στη σύνθεση είναι αρκετές με εκείνη του ανατολικού αετώματος, έχουμε όμως και πολλές διαφορές. Σ’ αυτό το αέτωμα δεν παρατηρείται η κίνηση και η ζωντάνια του ανατολικού και η τεχνοτροπία θυμίζει περισσότερο την εποχή. Η Αθηνά δε συμμετέχει στη μάχη με κάποια κίνηση, όπως γίνεται στο ανατολικό. Οι δυνάμεις των αντιπάλων δεν καταλαμβάνουν από μια μεριά η καθεμιά, όπως στο ανατολικό, αλλά μοιράζονται σε ζευγάρια και στις δυο πλευρές.
Αν και τα δυο αετώματα χρονολογικά διαφέρουν μόνο κατά δέκα χρόνια περίπου, είναι όμως σημαντικά, γιατί συμπίπτουν χρονικά με το πέρασμα από την αρχαϊκή στην κλασική εποχή.
Τα γλυπτά βρίσκονται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου

 Το θέμα του δυτικού αετώματος είναι μάχη στην ομηρική Τροία. Αν στο ανατολικό αέτωμα τιμάται ο Τελαμώνας, στο δυτικό τα τιμώμενα πρόσωπα είναι δύο από τους πρωταγωνιστές του Τρωικού πολέμου, ο γιος του Τελαμώνα και της Περίβοιας, ο Αίαντας (ίσως η πρώτη μορφή αριστερά κατά το θεατή της Αθηνάς) και ο αδερφός του ο Τεύκρος, ο γιος του Τελαμώνα και της Ησιόνης (ίσως ο τοξότης δεξιά κατά το θεατή της Αθηνάς). 
Όταν ο Ηρακλής ετοιμαζόταν να εκστρατεύσει εναντίον της Τροίας, πέρασε από τη Σαλαμίνα για να πάρει μαζί του τον Τελαμώνα. Για να τον πείσει, μπήκε κρατώντας στα χέρια του τη λεοντή και παρακαλώντας το Δία να στείλει στον Τελαμώνα ένα γιο τόσο γενναίο όσο ο ίδιος και τόσο δυνατό όσο το λιοντάρι, του οποίο έδειχνε το δέρμα. Ο Δίας άκουσε την προσευχή του Ηρακλή και για επιβεβαίωση έστειλε έναν αετό, απ’ όπου και το όνομα του παιδιού, Αίας. (Στα αρχαία η λέξη Αίας θυμίζει τον αιετό = αετό.)
Σύμφωνα με άλλη παραλλαγή, ο Αίαντας ήταν ήδη γεννημένος, όταν πέρασε ο Ηρακλής. Ο ήρωας τον τύλιξε με τη λεοντή του και ζήτησε από το Δία να τον κάνει άτρωτο. Η παράκληση εισακούστηκε κι ο Αίαντας έγινε άτρωτος σ’ όλο του το σώμα εκτός από τα αντίστοιχα σημεία τα οποία στο σώμα του Ηρακλή κρατούσαν τη φαρέτρα, δηλαδή τη μασχάλη, τα πλευρά και τον ώμο.
Ο Αίαντας, μαζί με τον αδελφό του τον Τεύκρο, πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο, ανδραγάθησε και τιμήθηκε από τον Όμηρο στην Ιλιάδα. Το πιο συνταρακτικό γεγονός είναι ο θάνατός του.
Στην πιο τραγική εκδοχή του θανάτου του ο Αίαντας, είχε ζητήσει τα όπλα του Αχιλλέα μετά το θάνατό του, που σύμφωνα με τη Θέτιδα θα δίνονταν στον πιο γενναίο από τους Έλληνες ή τουλάχιστον σ’ αυτόν που θα είχε προκαλέσει το μεγαλύτερο φόβο στους Τρώες. Για να μάθουν οι Αχαιοί ποιος ήταν αυτός, ρώτησαν τους Τρώες αιχμαλώτους, οι οποίοι όμως για να εκδικηθούν τον Αίαντα για το φόβο που τους είχε προκαλέσει, υπέδειξαν τον Οδυσσέα.
Από τη θλίψη του ο Αίαντας κατά τη διάρκεια της νύχτας παραφρόνησε κι έσφαξε τα κοπάδια των ζώων, έχοντας την εντύπωση ότι σκοτώνει Τρώες. Όταν συνειδητοποίησε αυτό που έκανε, αυτοκτόνησε από την ντροπή του, πέφτοντας πάνω στο σπαθί του. Η αυτοκτονία αυτή του Αίαντα έμεινε γνωστή στην ιστορία της τέχνης εξαιτίας ενός αριστουργηματικού αμφορέα που ζωγράφισε ο Εξηκίας.
  • Ο πληγωμένος πολεμιστής
Στην αριστερή άκρη του αετώματος ο πληγωμένος πολεμιστής κείτεται στο έδαφος σε μια στάση ανάλογη με τον πολεμιστή στη δεξιά άκρη του αετώματος.
Είναι πληγωμένος από το βέλος του Τεύκρου στον αριστερό μηρό.
Είναι εντελώς γυμνός. Τα μακριά μαλλιά του πέφτουν πίσω στην πλάτη του σύμφωνα με τα αρχαϊκά πρότυπα.
 
Ο ηττημένος αντίπαλος
Έχοντας ηττηθεί από τον αντίπαλό του πέφτει στο έδαφος ο συγκεκριμένος πολεμιστής, προσπαθώντας να στηριχτεί στο δεξί του χέρι, ενώ με το αριστερό κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να προφυλαχτεί με την ασπίδα του.
Στηρίζεται πλαγίως στο δεξιό γόνατο, σχηματίζοντας ένα τρίγωνο με το χέρι του, ενώ το αριστερό του πόδι είναι ανασηκωμένο. Ιδιαίτερα τεντωμένοι οι μυώνες πάνω από το γόνατο.
Θεωρείται ως η πιο τολμηρή φιγούρα του αετώματος αυτό δεν έχει να κάνει με την ανατομία του σώματος, όσο με την ιδιαίτερα τολμηρή και καινοτόμα στάση του.
Πολεμιστής που τρέχει

Το ανατολικό αέτωμα του Ναού της Αφαίας στην Αίγινα !

Το ανατολικό αέτωμα του Ναού της Αφαίας στην Αίγινα

Το ανατολικό αέτωμα είναι μεταγενέστερο κατά 10 περίπου χρόνια του δυτικού. Η τεχνοτροπία του είναι πιο προχωρημένη, είναι περισσότερο κλασική. Η Αθηνά, στο μέσο του αετώματος, συμμετέχει στη δράση, η κίνηση κατευθύνεται από τα δύο άκρα στο κέντρο, οι μορφές είναι πιο φιλόδοξα κατανεμημένες. Συνολικά εικονίζονται 11 μορφές. Σε γενικές γραμμές παρουσιάζονται μάχες σε ομάδες, συμμετρικά δεξιά κι αριστερά της Αθηνάς. Παρουσιάζεται από ένα ζευγάρι μαχητών με ασπίδες, ακολουθεί ένα ζεύγος από τους οποίους ο ένας κινείται προς το κέντρο του αετώματος και δίπλα του κάθεται ένας τοξότης, για να ολοκληρωθεί η σύνθεση στα άκρα με πεσμένους μαχητές που κρατούν ασπίδα. Από τη σχέση των αντιτιθέμενων ομάδων συμπεραίνουμε ότι οι δυνάμεις και οι απώλειες είναι ίσες. Στη δεξιά πλευρά εικονίζονται οι Έλληνες και στα αριστερά οι Τρώες. Πιο συγκεκριμένα οι τέσσερις από την άκρη δεξιά είναι Έλληνες κι ο πέμπτος (δίπλα στην Αθηνά) Τρώας. Οι τέσσερις από την άκρη αριστερά είναι Τρώες κι ο πέμπτος (δίπλα στην Αθηνά) Έλληνας. Όπως σημειώνει ο Boardman ο καλλιτέχνης, που πιθανόν να είναι ο Ονάτας ο Αιγηνήτης, έχει να μάθει αρκετά σχετικά με την ανατομία των συστρεφόμενων σωμάτων.
 
 Το θέμα του αετώματος είναι η μάχη στην Τροία. Όχι βέβαια μια μάχη όπως αυτές που περιγράφει ο Όμηρος, αλλά μια μάχη που ανήκει στον μυθολογικό κύκλο του Ηρακλή. Το τιμώμενο πρόσωπο όμως είναι ο Τελαμώνας, ήρωας της Αίγινας, ο γιος του Ακταίου και της Γλαύκης ή, σύμφωνα με νεότερη παράδοση, του Αιακού και της Ενδηίδας και συνεπώς αδερφός του Πηλέα, του βασιλιά της Φθίας στη Θεσσαλία. Βέβαια οι μυθογράφοι ήδη από την αρχαιότητα δεν τον θεωρούσαν αδερφό του Πηλέα αλλά φίλο του. Όπως και να ‘χει και οι δύο ζήλευαν τον ετεροθαλή αδερφό τους Φώκο, γι’ αυτό και αποφάσισαν να τον σκοτώσουν. Ο κλήρος έπεσε στον Τελαμώνα, ο οποίος σκότωσε το Φώκο, ρίχνοντας του το δίσκο στο κεφάλι. Όταν ο Αιακός ανακάλυψε το φόνο, εξόρισε τους γιους του από την Αίγινα. Ο Τελαμώνας πήγε στη Σαλαμίνα κι ο Πηλέας στη Φθία. Στη Σαλαμίνα ο Τελαμώνας παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά Κυχρέα, τη Γλαύκη, και κληρονόμησε το βασίλειο. Όταν χήρεψε, παντρεύτηκε την Περίβοια και απέκτησε μαζί της τον Αίαντα.  Ο Τελαμώνας συνδέεται με το κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου, πριν από την εξορία, και ιδίως με την Αργοναυτική εκστρατεία. Κωπηλατούσε δίπλα δίπλα με τον Ηρακλή. Μάλωσε με τους Αργοναύτες, όταν εγκατέλειψαν τον Ηρακλή που είχε πάει να αντικαταστήσει το σπασμένο κουπί του.  Το πιο γνωστό επεισόδιο από τη ζωή του ήταν η συμμετοχή του στον πόλεμο της Τροίας μαζί με τον Ηρακλή.  Σύμφωνα με το μύθο ο Ηρακλής είχε βοηθήσει το Λαομέδοντα να σώσει την κόρη του. Καθώς ο Ηρακλής μετά την Αμαζονομαχία γυρνούσε από τη χώρα των Αμαζόνων πέρασε από από

Ο θησαυρός Αίγινα στο Βρετανικό Μουσείο !!! [THE AEGINAS TREASURE]


  • Ο θησαυρός Αίγινα στο Βρετανικό Μουσείο 

Ο θησαυρός της Αίγινας είναι πλούσια αρχαιολογική συλλογή αρχαίων ελληνικών κοσμημάτων. Φυλάσσεται και εκτίθεται στο Βρετανικό μουσείο.!


THE AEGINAS TREASURE RECONSIDERED

ΑΣ ΣΥΝΚΕΤΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΓΙΝΗΤΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ, 
ΑΠΟ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ , ΠΡΟΒΑΛΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ

"Aegina treasure"

Η ΠΑΛΙΑΧΩΡΑ ...

Η ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΑ ΑΙΓΙΝΑΣ


Σχέδιο διαχείρισης και λειτουργίας του μνημειακού χώρου Παλαιοχώρας Αιγίνης- Ανάδειξη και διαχείριση πολιτισμικής κληρονομιάς -Αρχαιολογική τεκμηρίωση και αξιολόγηση

Ιστορικά δεδομένα
Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τη μετοίκηση στην Παλαιοχώρα: Ενδιαφέρον για την Παλαιοχώρα εντοπίζεται από τα αρχαία χρόνια, όταν στη θέση της βρισκόταν η αρχαία πόλη «Οίη». Η οικοδομική δραστηριότητα συνεχίζεται

και στα πρωτοχριστιανικά χρόνια (5ος-6ος αιώνας μ.Χ.), με χρήση παλαιού και νέου οικοδομικού υλικού. Τον 9ο αιώνα (περίπου στα 896) (σημ. 1), η αρχαία πόλη της Αίγινας εγκαταλείπεται σταδιακά, λόγω των πειρατικών επιδρομών (Σαρακηνοί και Άραβες). Η πρωτεύουσα του νησιού μεταφέρεται στο εσωτερικό, για 1.000 χρόνια περίπου, μέχρι το 1800.


Φραγκοκρατία και Καταλανική Κυριαρχία (1204-1451): Με την Δ΄ Σταυροφορία η Αίγινα περνά στους Ενετούς και στη συνέχεια στους Καταλανούς (1317), με διοικητή τον Αλφόνσο Φαδρίγο από την Αραγώνα, στους οποίους θα παραμείνει μέχρι το 1451.
Πρώτη Ενετοκρατία (1451-1540): Το 1462 οχυρώνεται το Κάστρο της Παλαιοχώρας με χρήματα που πήραν οι Αιγινήτες από τους Ενετούς, ως αντιπαροχή της κάρας του Αγίου Γεωργίου, που φυλασσόταν στην Παναγιά τη Φορίτισσα, στο «φόρο» του οικισμού. Το 1502 οι Τούρκοι, με τον Κεμάλ Ρέις, επιτίθενται στην Παλαιοχώρα, καταστρέφουν το Κάστρο της και αιχμαλωτίζουν 2.000 κατοίκους. Το 1537 ο Χαϊρεδίν Μπαρμπαρόσα πολιορκεί το Κάστρο της Παλαιοχώρας και καταστρέφει την πόλη, αφήνοντας άθικτες μόνο τις εκκλησίες και αιχμαλωτίζοντας 6.000 κατοίκους. Η Παλαιοχώρα περνά στα χέρια των Τούρκων.

Ο ΑΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΡΜΙΔΟΝΕΣ

  • Ο ΑΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΡΜΙΔΟΝΕΣ

Ο ΑΙΑΚΟΣ 
Ο Αιακός ήταν γιος του Δία και της Αίγινας, της κόρης του Ασωπού. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ήταν ένας από τους πιο τίμιους και θεοσεβούμενους ανθρώπους όλης της Ελλάδας.
Η Ήρα, για να εκδικηθεί το Δία και την Αίγινα, έστειλε στο νησί του Ασωπού τρία πελώρια φίδια. Μέσα σε μια νύχτα τα φίδια έριξαν
το φοβερό τους δηλητήριο σε όλες τις πηγές και τα πηγάδια του νησιού κι έτσι όλοι οι κάτοικοι, αφού ήπιαν νερό, βρήκαν τραγικό θάνατο. Γλύτωσε μόνο ο Αιακός που την ημέρα εκείνη έλλειπε από το νησί. Συγκλονισμένος από τη συμφορά αυτή ο Αιακός έτρεξε στη μητέρα του και ανέφερε το λυπητερό συμβάν.
Η Αίγινα μίλησε αμέσως με το Δία και τον παρακάλεσε να βρει τρόπο για να κατοικηθεί αμέσως το νησί και να μη μείνει μόνος του ο γιος της.
Ο Δίας με την παντοδυναμία του, αφού επισκέφτηκε το νησί ακούμπησε το χέρι του στον σάπιο κορμό ενός δέντρου ο οποίος ήταν γεμάτος μυρμήγκια. Αμέσως, τα μυρμήγκια αυτά μεταμορφώθηκαν σε εκατοντάδες ανθρώπους που πλημμύρησαν το νησί της Αίγινας!
Οι άνθρωποι αυτοί που βγήκαν από τα μυρμήγκια, ονομάστηκαν Μυρμιδόνες και ήταν πιστοί ακόλουθοι του Αχιλλέα σε όλη τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου. Όπως και τα μυρμήγκια, έτσι και οι Μυρμιδόνες ήταν σκληροτράχηλοι και ανθεκτικοί πολεμιστές. Λέγεται ότι και το καφέ χρώμα της πανοπλίας τους προήλθε από το καφέ χρώμα των μυρμηγκιών.

Ο Βασιλιάς των Μιρμιδόνων Αχιλλέας στην αυλή του Λυκομήδη
Ο Αιακός είχε τρεις γιους- τον Πηλέα , τον Τελαμώνα και το Φώκο
Τον Φώκο τον απέκτησε από την Ψαμάθη, θυγατέρα του Θαλάσσιου Δαίμονα Νηρέα-
Οι δύο μεγαλύτεροι γιοι του Αιακού, ύστερα από παρότρυνση της μητέρας τους, σκότωσαν κάποτε σε αγώνες δισκοβολίας το Φώκο ρίχνοντας πάνω του το δίσκο .
Φοβισμένοι ‚για να αποφύγουν την οργή του πατέρα τους Αιακού ‚έφυγαν από το νησί και ο Πηλέας εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλία. ακολουθούμενος από έναν αριθμό κατοίκων του νησιού ( Μυρμηδόνες) .ενώ ο Τελαμώνας πήγε στη Σαλαμίνα   Ο Τελαμώνας όμως ένα βρά6υ ξαναγύρισε κρυφά στο νησί και έκτισε τάφο για τον αδικοσκοτωμένο αδελφό του και ύστερα   θέλησε να απολογηθεί και να ζητήσει συγνώμη από τον πατέρα του
Ο Αιακός δεν του επέτρεψε να βγει στη στεριά κι αυτός κατασκεύασε ένα ανάχωμα στο λιμάνι και από εκεί απολογήθηκε-Ο Αιακός δεν βρήκε επαρκή την απολογία του και δεν θέλησε να τον αθωώσει-Έτσι ο Τελαμώνας γύρισε ξανά στη Σαλαμίνα, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα πια, ενώ ο Αιακός έμεινε χωρίς απογόνους στην Αίγινα.
.

Επειδή ο Αιακός έβαλε τη δικαιοσύνη πάνω από τους συγγενικούς δεσμούς, οι αρχαίοι     πίστευαν πως μετά το θάνατό του έγινε κριτής στον Άδη μαζί με τον Ροδάμανθη και τον ΜίνωαΤα εγγόνια του Αιακού, Αχιλλέας, γιος του Πηλέα και Αίας γιος του Τελαμώνα, έγιναν οι πιο γνωστοί Ήρωες του Τρωικού πολέμου ενώ τα παιδιά του Φώκου εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Παρνασσού και από τότε η περιοχή ονομάστηκε Φωκίδα



ΡΟΔΑΜΑΝΘΗΣ ΜΙΝΩΑΣ ΑΙΑΚΟΣ 
Αργότερα, μερικοί από τους Μυρμιδόνες μαζί με τον Αιακό έφυγαν από την Αίγινα κι εγκαταστάθηκαν στην εύφορη περιοχή της Φθίας, όπου στήθηκε το βασίλειο των Μυρμιδόνων. Ο Αιακός παντρεύτηκε την κόρη του Κένταυρου Χείρωνα, την όμορφη Ενδυίδα και απέκτησε δύο παιδιά ,τον Πηλέα και τον Τελαμώνα. Ο Πηλέας παντρεύτηκε τη θεά της θάλασσας Θέτη και απέκτησε το μυθικό βασιλιά της Φθίας, τον Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας ήταν δηλαδή εγγονός του Αιακού.
Ο Αιακός ήταν ιδιαίτερα αγαπητός λόγω της τιμιότητάς του, όχι μόνο στην Φθία, αλλά σε όλη την Ελλάδα. Όταν κάποτε ο Δίας, για να τιμωρήσει τους Έλληνες σταμάτησε για πολλούς μήνες τη βροχή και η ζωή ήταν έτοιμη να σβήσει, όλοι παρακάλεσαν τον Αιακό να μεσολαβήσει και να τον παρακαλέσει να τους λυπηθεί δίνοντας τέλος στην ξηρασία. Πράγματι ο Αιακός μπήκε στο ναό του Δία, προσευχήθηκε και ο θεός του έκανε τη χάρη. Μαύρα σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό και άρχισε να βρέχει σε όλη την Ελλάδα.

ΝΑΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΕΧΕΙ ΧΤΙΣΤΕΊ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ  ΙΕΡΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΑΝΙΟΥ ΔΙΟΣ 
Ο Αιακός, γιος του Δια και της νύμφης Αίγινας, βασίλευσε πάρα πολλά χρόνια στην  Αίγινα ( κατά την παράδοση επειδή στο νησί δεν κατοικούσαν άνθρωποι ο Δίας μεταμόρφωσε τα μυρμήγκια σε ανθρώπους τους ” Μυρμιδόνες” ) κι έγινε γνωστός για τη μεγάλη του δικαιοσύνη.Το χάρισμα αυτό του Αιγινήτη βασιλιά εκτιμήθηκε απ’ όλους τους άλλους άρχοντες της Ελλάδας-   Γι’ αυτό, όταν κάποτε υπήρξε στην Ελλάδα μεγάλη ξηρασία, σαν τιμωρία των Θεών επειδή ο Πέλοπας σκότωσε το βασιλιά Στύμφαλο, η Πυθία είπε στους αντιπροσώπους των πόλεων, που κατέφυγαν στο Μαντείο των Δελφών, ότι για να βρέξει πρέπει να προσευχηθεί ο Αιακός Έτσι ο δίκαιος βασιλιάς της Αίγινας ανέβηκε στο πιο ψηλό βουνό του νησιού του και παρακάλεσε τους Θεούς να στείλουν την πολυπόθητη βροχή.  Πριν ακόμη τελειώσει καλά — καλά η δέηση του Αιακού, άρχισε να βρέχει.   Αυτός για να ευχαριστήσει το Δία, έχτισε στο βουνό ένα ιερό που το αφιέρωσε στον Ελλάνιο Δία    Από τότε το βουνό λέγεται Ελλάνιο Ορος, δηλαδή αφιερωμένο από. όλους τους Έλληνες στο Θεό της βροχής. το Δία.